Rabea is geboren zonder oorschelp en met een verstopt oorkanaal. Het dagelijkse leven was niet echt prettig voor Rabea: verjaardagsfeestjes, festivals met muziek of zelfs winkelcentra waren te veel voor haar. Ze barstte dan ook vaak in huilen uit. Ze wilden zo graag overal aan meedoen, maar ze kon niet met de omgeving omgaan.  

Toen Rabea vier jaar oud was, probeerde ze twee weken een botgeleidingshoofdband te dragen. Ze kon daar helaas helemaal niet mee omgaan. Hoewel horen veel beter ging, droeg ze de hoofdband niet en had het apparaat dus niet veel nut voor haar.

Maar een paar maanden later wilde ze het apparaat wel weer een keer proberen. Dat was toen onze arts ons vertelde over de VIBRANT SOUNDBRIDGE en ons aanraadde de implantatie uit te laten voeren voordat Rabea op school begon. En dat hebben we gedaan. De dag waarop haar audioprocessor werd geplaatst, was zo spannend en emotioneel! Een van de eerste vragen die Rabea stelde, was: “Hebben de vogels altijd al zo mooi gezongen?”

Rabea is helemaal opgeleefd. Ze daagt zichzelf uit met diverse sporten en ze wil ook een muziekinstrument leren bespelen. Het is ook veel fijner om naar gelegenheden waar veel geluid is te gaan nu ze een SOUNDBRIDGE heeft.

En trouwens, tussen ons gezegd, we noemen haar audioprocessor haar “oor”.